بررسی اثر ورزش و تجویز مزمن یک نوع استروئید آندروژنیک آنابولیک-ناندرولون دکانوئیت- بر میزان بیان کانالهای پتاسیمی حساس به atpسارکولم و میتوکندری و نسخه برداری ژن های ucp2 و ucp3 در قلب موش های صحرایی

چکیده: مقدمه: اثرات سودمند ورزش منظم در کاهش شیوع بیماری های قلبی ـ عروقی به خوبی شناخته شده و سوء استفاده از استروئیدهای آندروژنیک آنابولیک (aas) همراه با بروز بیماری های قلبی ـ عروقی بوده است. میوسیت های قلبی دارای دو نوع مختلف کانال پتاسیمی حساس به atpمی باشند: 1) در سارکولم (sarckatp) و 2) در غشای داخلی میتوکندری(mitokatp). این کانالها با باز شدن خود ممکن است به عنوان یک مکانیسم محافظت کننده قلبی درونزا عمل نمایند. ucp ها پروتئین هایی هستند که پروتون ها را از عرض غشای داخلی میتوکندری منتقل می کنند، و بدین وسیله، گرادیان پروتون را کاهش می دهند و بنابراین اکسیداسیون را از تولید atp جدا می کنند. این فرایند باعث کاهش تولید atp می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر مصرف با دوز فوق فیزیولوژیک aas بر میزان بیان کانال های پتاسیمی حساس به atp (katp)، ucp2 و ucp3به تنهایی و به همراه تمرین ورزشی استقامتی مزمن می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه موش های صحرایی نر نژاد ویستار به پنج گروه آزمایشی (8=n) تقسیم شدند: کنترل ساکن، حامل ساکن، ناندرولون ساکن، ورزش و ورزش ـ ناندرولون. در گروه های ورزش حیوانات برای 5 روز در هفته به مدت ده هفته تحت تعلیم ورزشی قرار-گرفتند. همچنین ناندرولون دکانوئیت با دوز 10mg/kg و روغن آراشیذ بعنوان حامل ناندرولون هفته ای یکبار برای مدت ده هفته در گروه های دریافت کننده در عضله رانی به صورت عمیق تزریق می شد. از روش وسترن بلاتینگ جهت سنجش میزان بیان زیر واحد های کانال های katp ( kir6.2 و sur2 ) و پروتئین های ucp2 و ucp3 و از روش time rt- pcr real جهت بررسی میزان بیان ژن ucp2 و ucp3 استفاده شد. نتایج: یافته های این تحقیق نشان داد تجویز ناندرولون دکانوئیت تأثیری برمیزان بیان زیر واحد های کانال های katp در سارکولم و میتوکندری در گروه ساکن ندارد و تمرین ورزشی مزمن فقط در سارکولم میزان بیان این زیر واحد ها را بطور معنی داری افزایش می دهد. از طرفی تجویز ناندرولون فقط در سارکولم بطور معنی داری موجب کاهش بیان زیرواحد های کانال های katpدر حیوانات ورزش کرده می گردد. بعبارتی تجویز ناندرولون از افزایش بیان این کانال ها در سارکولم ناشی از ورزش جلوگیری کرده است. تمرین ورزشی مزمن فقط در سطح mrna موجب کاهش بیان ucp2 و ucp3 شد. تجویز ناندرولون باعث افزایش بیان ucp2 و ucp3 هم در سطح پروتئین و هم در سطح mrna در قلب گردید و این اثر تجویز مزمن ناندرولون در گروه ورزش کرده، مشاهده نشد و ورزش مزمن باعث ممانعت از این اثر ناندرولون گردید. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق به نظر می رسد ورزش مزمن باعث افزایش بیان کانال های katp سارکولم می شود و احتمالاً یکی از مکانیسم های تأثیر ناندرولون در کاهش اثرات محافظت قلبی ناشی از ورزش، کاهش بیان این کانال ها در سارکولم می باشد. ناندرولون با افزایش بیان ucp2 و ucp3 در سطح mrna و پروتئین می تواند کارآیی متابولیسم انرژی را از طریق اختلال تولید atpکاهش دهد، بنابر این می تواند قلب را به آسیب های استرس اکسیداتیو مستعد تر نماید. واژه های کلیدی: ورزش، ناندرولون، کانال های katp، ucp2 ، ucp